اعتقاد به موعود در ادیان دیگر (قوم یهود)

موعود در دین یهود (ماشیح یا ماشیخا):

قوم یهود بعد از تفرقه بین خویش، زمینه سلطه رومیان بر خود را فراهم می کنند و این ملت مغلوب و شکست خورده به امید پیدایش نجات دهنده غیبی، انواع شداید و مظالم قوم غالب را تحمل می‌کردند، و اعتقاد جازم داشتند که خداوند قوم برگزیده خود را چنین خوار و زار نخواهد گذاشت.

در آثار دینی یهود و اسفار تورات و دیگر کتابهای انبیای آنان، همواره به موعود اشاره شده است که به پاره‌ای از این کتابها اشاره خواهیم کرد. اگر به مطالب کتاب (نَبفوئفت هَیفلد) (وحی کودکی) استناد کنیم، به مطالب بسیاری درباره ظهور پیامبراکرمصلی الله علیه و آله  و به قسمتهایی از تاریخ و احوال آن حضرت و حوادث مربوط به بعثت و پاره‌ای از علائم آخرالزمان و رجعت و اشاراتی به شخصیت حضرت حجت بن الحسن المهدیعجل الله فرجه و حتی اشاراتی درباره واقعه عاشورا دست خواهیم یافت. به هر حال چون یهودیان به حضرت مسیح ایمان نیاوردند، به طبع موعود آنان هنوز ظهور نکرده است. اگر در مجموع آنچه در آثار مقدس یهودی آمده است تأمل شود، چهره سه موعود، در آنها ترسیم می‌شود:

  1ـ حضرت مسیح، 2ـ حضرت محمد، 3ـ حضرت مهدی. با این حساب، انتظار در یهودیت، کیفیتی ویژه می‌یابد و چون این قوم، نه به حضرت مسیح و نه به حضرت محمدصلی الله علیه و آله  به هیچ کدام نگرویدند، باید در برابر مسئله موعود و انتظار، بسیار حساس و نگران باشند و باید از این همه اشارات و بشارات که در کتابها و آیات خودشان آمده است به سادگی و غفلت نگذرند. آنان باید از دیگر منتظران، منتظرتر باشند و بیشتر به انتظار و آمادگی برای ظهور فکر کنند و از این همه ظلم و خیانت و تجاوز و انسان کُشی دست بردارند و از عواقب ظلم و ستم بترسند. آنان دو موعود خود، مسیحعلیه السلام و محمدصلی الله علیه و آله ، را نپذیرفتند، لیکن از دست موعود سوم رها نخواهند گشت. این است که در روایات آمده است که جماعتی از یهودیان گِرد «دجال» را می‌گیرند و با ظهور حضرت مهدی عجل الله فرجه و فرود آمدن حضرت عیسی و کشته شدن دجال، آنان نیز قتل عام می‌شوند و دامنه تاریخ و دامن بشریت از وجود آن جماعت پاک می‌گردد.

اینک نام چند کتاب از کتاب‌های یهودیت و عهد عتیق که در آنها سخنانی درباره موعود آمده است را ذکر می‌نماییم : 1ـ کتاب دانیال پیامبر، 2ـ کتاب حجّی(حکا)ی پیامبر، 3ـ کتاب صفنیای پیامبر، 4ـ کتاب اشعیای پیامبر.

صحیفه «دانیال نبی» که مشتمل است بر یاد ایّام گذشته و تاریخ باستانی که از دوره اسارت بابلی سخن می‌گوید؛ «بشارت می‌دهد که دنیای پر از آفت و شر، به پایان خواهد رسید.

دورنمایی از این جهان نوین و ظهور مسیحا چنان که در آثار دانیال نبی و دیگر نویسندگان همفکر او مسطور است، عبارت است از این معنا که در آخرالزمان، حق تعالی جهان را دگرگون خواهد فرمود و صالحان و ابرار از ظالمان و اشرار جدا خواهند شد و این روزگار پر از ظلم و جور به پایان خواهد رسید. هر چند این پیروزی در آثار یهود به رهبری مسیح با القابی مانند: «فرزند منتخب داود» انجام می‌شود.

بدین ترتیب اندیشه ساده مسیحا از جنگاوری که قوم را در برابر بیگانه حفظ خواهد کرد، تحول یافت و به انتظار قیام پادشاهی بزرگ و شکوهمند از خاندان داود مبدل گشت و به فرمان الهی و با دمیده شدن روح خدا در او، حکومت شایسته‌ای را بر تپّه صهیون بر پا خواهد کرد. آن سرزمین در همه جهان نمونه خواهد شد و ملتها برای آموختن راههای الهی به آنجا رهسپار خواهند شد.

در کتاب دانیال نبی می‌خوانیم که خداوند خطاب به حضرت دانیال می‌فرماید: «و در زمان میکائیل، امیر عظیمی که برای پسران قوم تو «ایستاده» (قائم) است، خواهد برخاست و چنان زمان ننگی خواهد شد که ـ از زمانی که امتی به وجود آمده است ـ تا امروز نبوده و در آن زمان هر یک از قوم تو که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد و بسیاری از آنان که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد. آنان‌ که بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند، مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالاباد. اما تو ای دانیال! کلام را مخفی دار و کتاب را تا آن زمان مهر کن. بسیاری به سرعت ترددّ خواهند نمود... 0خوشا به حال آنان که انتظار کشند.»

در باب7 کتاب دانیال نبی نیز آمده است: «پسر انسان با ابرهای آسمان آمد و سلطنت و جلال و ملکوت به او داده شد تا جمیع قوم‌ها و امت‌ها و همه، او را خدمت نمایند.»

از کتاب اشعیای نبی باب دوم بندهای 2-4 نقل شده:

«و در ایام آخر واقع خواهد شد... داوری میان امت‌ها به سوی آن روان خواهند شد. او امت‌ها را داوری خواهد نمود. قوم‌های بسیاری را تنبیه خواهد نمود. امتی بر امتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.»

در تمامی کوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند کرد، زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد.»

موارد دیگری نیز از کتاب اشعیای نبی در کتاب «مهدی عجل الله فرجه از دیدگاه دیگران» آمده است که عبارتند از:

«بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد، به جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد نمود... کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند میانش امانت.» (اشعیای نبی- باب 11 بندهای4 و 6)

«طفل شیرخواره بر سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر بازداشته شده دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت. آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد و عدالت در بوستان مقیم خواهد گردید و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینان خواهد بود تا قوم من در مسکن سلامتی و در مساکن مطمئن و در منزل‌های آرامی ساکن خواهند شد.» (اشعیای نبی- باب11 بندهای 8 و 9)

در سفَر پیدایش شماره 10 و 42 تورات آمده که: «عصای قدرت و سلطنت یهود دور نخواهد شد و نُه فرمانروایی ازمیان پاهای دی تا (شیلو) بیاید و او را اطاعت امت‌ها خواهد بود.» (شیلو، کسی که دارای حق است و صلح و سلامتی می‌آورد.) (که البته حضرت مهدی عجل الله فرجه فرزند نهم از فرزندان امام حسین علیه السلام می‌باشند.)

و در کتاب حیقوق نبی آمده است که: «اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود، بلکه امت‌ها را نزد خود جمع می‌کند و تمامی قوم‌ها را برای خویش فراهم می‌آورد.»

«شور و التهاب انتظار موعود آخر الزمان در تاریخ پر فراز و نشیب موج می‌زند. یهودیان در سراسر تاریخ پررنج خود، هرگونه عذاب و شکنجه را به این امید بر خود هموار می‌کردند که روزی ماشیح بیاید و آنان را از گرداب ذلت و درد و رنج برهاند. وقتی ماشیح ظهور کند، صلح جاودان در سراسر طبیعت حکم فرما خواهد شد. گرگ با بره سکونت خواهد کرد.» (اشعیا، باب 11، بند 7 و 8)

«تمامی شهرهای ویران شده از نو آباد خواهد شد و در جهان جایی ویران یافت نخواهد شد، حتی شهرهای «سدوم» و «عمورا» نیز در زمان ماشیح، آباد خواهند شد.» (حزقیال، باب 16، بند 55)

«ماشیح درختان را باردار می‌کند که هر ماه میوه آورند، و انسان‌ها از آن میوه‌ها می‌خورند و شفا می‌یابند.» (حزقیال، باب 47، بند 12)

در کتاب صفنیای نبی آمده است: «به منظور گردآوردن طوایف بشر بر یک دین حق، سلاطین دوَل مختلفه را نابود کنم. آن وقت برگردانیم به قوم‌ها لب پاکیزه برای خواندن همه به نام خدای و عبادت کردن ایشان به یک روش» (صفنیای نبی، فصل 3 در آیه های6 تا 9)

و هچمنین در کتاب زکریای نبی نقل شده است: «اینک روز خداوند می‌آید و غنیمت تو در میانت تقسیم خواهد شد و جمیع امت‌ها را به ضد اورشلیم برای جنگ جمع خواهم کرد و شهر را خواهند گرفت و خانه‌ها را تاراج خواهند نمود و آن یک روز معروف خداوند خواهد بود. «یَهفوَه» بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود.

در اینجا قسمتی از بشارت‌های مذکور را که در آثار مقدس یهود آمده بود، بیان کردیم. از این اشارت‌ها بعضی تحقق پیدا کرده و پاره‌ای تحقق خواهد یافت. ولی آنها حق را نپذیرفتند، نه از زبان مسیح علیه السلام و نه از زبان محمدصلی الله علیه و آله . با اینکه بشارت آمدن این دو پیامبر بزرگ، در کتاب‌های مقدس یهود آمده است، اما در زمان حضرت مهدیعلیه السلام حق را خواهند پذیرفت. در هر حال، چه یهود بپذیرد و چه نپذیرد، پس از حضرت موسی، حضرت عیسی آمد و او دین موسی را تکمیل کرد. پس از حضرت عیسی پیامبر اکرمصلی الله علیه و آله  ظهور کرد و دین مسیح را کامل کردند و ایشان به نام خاتم پیامبران یعنی ختم کننده پیامبران است که دیگر بعد از ایشان پیامبر دیگری نخواهد آمد، هم چنان که خود حضرت فرمودند: ?... الاّ أنه لا نبی بعدی? ؛ پیامبری بعد از من نخواهد بود. پس بر اساس مطالبی که در بالا و از کتب خود اهل یهود ارائه شد، موعود آخر الزمانی که هم در کتاب‌های یهودیان و هم در کتاب مسیحیان به آن بشارت داده شده، در زمان آنها ظهور نکرده و خداوند بوسیله‌ی دین آسمانی دیگری که به وسیله حضرت محمّد صلی الله علیه و آله  آورده آن دو دین دیگر را که ناقص بودند کامل کرده و اسلام را به عنوان دین نهایی و کامل که خدا راضی است برای همیشه دین بشریت باشد را به ارمغان آورد. نتیجه می‌گیریم که موعودی که نوید آمدن آن داده شده از اوصیا و یا فرزندان آن حضرت باشند و از این دین ظهور خواهند نمود و متعلق به دین اسلام است و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. همانطور که پیامبر گرامی اسلام به آن بشارت‌ها داده‌اند و اوصیای حضرت رسول اکرم نیز از آمدن این منجی خبرها داده‌اند.